Geschiedenis van 'De logger'

In het eerste stripje zag de logger, de weblogger of de blogger er iets anders uit dan later, zoals u hieronder kunt constateren. Dit is de eerste aflevering:

En dit is de derde:

De eerste afleveringen lieten zien hoe saai het leven van de hoofdpersoon was en dat zelfs de afwisseling in zijn leven niets anders bleek te zijn dan meer van hetzelfde: hij zat vooral op zijn achterwerk voor zich uit te staren en al dan niet te loggen. Zelfs zijn eigen moeder bleek zijn blog niet te lezen en een verkeerd gedraaid nummer was een hoogtepunt in zijn bestaan.

De eerste bijfiguur in de strip was een personeelsfunctionaris, die de logger kennelijk niet aannam. De achterliggende gedachte was natuurlijk dat bloggen zowel volslagen zinloos als zonde van de tijd was en dat het op dat moment nog weleens gehoorde begrip 'burgerjournalistiek' niet echt ergens op sloeg.

De tweede bijfiguur was niet zozeer een bijfiguur, als wel een stem buiten beeld. Die stem is later nog een aantal keren gehoord, maar het is nooit duidelijk geworden aan wie genoemde stem toebehoorde.

Als 'burgerjournalist' had de logger al snel zijn grenzen bereikt en zijn eerste poging om zijn log als chantagemiddel te gebruiken liep op niets uit.

Ook in het dagelijks leven bleek de logger eigenlijk nergens goed voor, gefixeerd als hij was op zijn beeldscherm en zijn toetsenbord. Net als in het geval van de eerdergenoemde buitenbeeldstem was ook bij de geïntroduceerde baby, waar de logger ondanks zijn belofte er op te zullen passen geen aandacht aan besteedde, niet duidelijk aan wie die toebehoorde. Dat gold ook voor de even plotseling als onverwacht opduikende kameel.

Voor zijn sociale leven bleek het loggen ook al niet positief te zijn en waarom hij een hond had, of althans moest uitlaten was een mysterie. De hond, de kameel en de baby kwamen nog wel een paar keer terug. Bovendien bleek de logger een broer te hebben, een jogger, die het ook niet bij één optreden liet. Waarom iemand de logger zou willen bellen, bleef onduidelijk.

Plotseling bleek de logger zich een Russische vrouw aangeschaft te hebben en nu was er dus een buitenbeeldstem met een duidelijke identiteit, namelijk die van de vermoedelijke echtgenote van de logger. Beelden van de bruiloft zijn nooit vertoond, dus voor hetzelfde geld waren ze niet eens officieel getrouwd, maar ze gedroegen zich wel als man en vrouw. Reeds op de tweede dag van haar aanwezigheid joeg ze hem de kroeg in. Het was duidelijk wie er de baas in huis was.

Toen zij haar moeder liet overkomen werd het er voor de logger niet meteen leuker op. Daarbij haalde zijn vrouw ook nog allerlei flauwe grappen uit met zijn monitor zodat zijn leven niet echt een lolletje was. Met wie hij daarover telefonisch van gedachten wisselde is een raadsel. Het zal wel een collegablogger of collegalogger geweest zijn. Of misschien weer zijn moeder, dat kan natuurlijk ook.

De inburgeringscursus voor zijn vrouw bood niet meteen soelaas, met als gevolg dat er voor de logger niets anders opzat dan gewoon door te gaan. Zijn gevleugelde uitspraak "anders zet ik het op mijn log" verscheen voor het eerst in een aparte tekstballon (of textballon, zoals sommige mensen zeggen) toen hij Ajax opdracht gaf Blind te houden. En vervolgens begon zijn vrouw ook nog de inburgeringscursus in de praktijk te brengen, met alle gevolgen van dien. En de logger liet zich nog per internet oplichten ook. De sukkel. Zijn moeder had het er moeilijk mee.

Toen zijn vrouw als gevolg van de inburgeringscursus een bijzonder flauwe grap maakte, zei hij voor het eerst wat hij van die inburgeringscursus dacht: "Stomme inburgering". Dat was dus wel voor het eerst, maar zeker niet voor het laatst. Stomme inburgering of niet: hij bleef onder de plak zitten.

Soms was er iets wat leek op een moment van inzicht. En soms ook niet. Later bleek hij het met die andere logger overigens uitstekend te kunnen vinden. Ook werd de relatie met zijn vrouw beter, zodat hij zelfs achter zijn computer vandaan kwam. Ze gingen samen naar de kroeg, zij leefde min of meer met hem mee toen hij het loggen even niet meer zag zitten en dwong hem vervolgens tot een kampeervakantie. Tijdens die vakantie werd zijn computer overreden door een stoomwals, kwam zijn schoonmoeder in het ziekenhuis terecht en ging er een wereld voor hem open.

Expansie van het universum

Terwijl de logger en zijn vrouw vakantie zaten te vieren en zich zo min mogelijk met de buitenwereld bemoeiden, begon de buitenwereld zich met hen te bemoeien. Eerst was daar een houthakker, kan ook een psychopatische seriemoordenaar geweest zijn. De broer van de logger, de jogger, bleek in de buurt rond te hollen en er kwam een clown op een eenwieler voorbij. Een politieman op een Segway, de dorpsgek, die zich J.P. de Charismatische noemde en zichzelf beschouwde als "lokaal hoeder van normen en waarden", penningmeester Eerlijke Gerrit en een ezel, een toezichthouder met een camera en nog zo eentje. Het was een bonte stoet.

De logger kwam er zelf steeds minder aan te pas. Eenmaal, toen de buitenwereld ten koste dreigde te gaan van zijn nachtrust, greep hij hardhandig in. Verder zat hij in die periode regelmatig met die andere logger in de kroeg. Intussen diende er zich weer een nieuw personage aan: Vrolijke Femke met haar zwarte ezeltje. Een braaf beest, dat ezeltje, zolang je je een beetje aanpaste, tenminste. Vrolijke Femke werd gevolgd door Grote Wouter met zijn eeuwige grijns, die de bezem wilde overnemen van J.P. de Charismatische en probeerde zowel de zwarte als de witte ezel in te pikken. Met weinig succes overigens.

De volgende gek die de omgeving onveilig bleek te maken was Bejaarde Truus, die dacht dat ze de baas was. De bierdrinker die slechts zijn bier wilde drinken zou ook best een terrorist kunnen zijn, maar even zo goed ook niet. En toen er een brand geblust moest worden, dook plotseling Jan op, die er wel tegen was, maar toch niets deed. Ook een vals lachend vrouwspersoon en haar man, Dikke Wim, staken geen poot uit. De anonieme brandweerman wel.

Terwijl het leven in dit nieuwe universum zo zijn gangetje ging, zat de logger weer regelmatig in de kroeg. En in de vorm van een dwangmatige handenschudder kwam er opnieuw een personage bij, tegelijk met de eerste persoon die weigerde hem een hand te geven. Zij was trouwens niet de laatste. Zelfs een kansarme randgroepjongere bleek de handenschudder niet te vertrouwen.

De boerka deed zijn intrede, later gevolgd door een tweede. En nog later achtervolgd door Gekke Geert, de psychopatische clown. Er kwam een vrouw met een bord voor haar kop bij, die, naar later bleek, best baat gehad zou hebben bij fysiotherapie. Ondertussen vond Gekke Geert dat Charismatische Jeepee, Grote Wouter en André het Lachebekje hem erbij hadden moeten vragen, toen ze in hun huisje op de heide plannen zaten te maken.

De vrouw met het bord voor haar kop bleek iets tegen gasten te hebben, eng te zijn en Rita te heten. Incontinent was ze trouwens ook.

Plotseling bleek er een school te zijn, met leerlingen en een onderwijzer. En nog een onderwijzer. De godsdienstleraar nam bij zijn eerste optreden ontslag.

Vanuit paviljoen 3 sloeg men de wereld gade en in paviljoen 4 had men zo zijn eigen vragen. De ambulance werd erop uitgestuurd. Geert de psychopatische clown was het eerste slachtoffer en elders werd de vacature voor godsdienstleraar al dan niet opgevuld. Later kwam er in ieder geval wel een nieuwe godsdienstleraar. Vervolgens kwamen er een poosje geen nieuwe figuren meer bij en de logger begon weer te loggen. Hij bleek trouwens verrassend sportief.

Die sportiviteit deelde hij met een van de docenten, die volgens eigen zeggen altijd lopend naar school kwam. Sportief of niet: de logger ging een uitkering aanvragen, maar die kreeg hij niet. "Ga maar voor de klas staan", zeiden ze tegen hem. En rijk worden met internet zat er ook al niet in.

Een vent met een grote neus en een hoed sprak een menigte lesbische moslima's toe en Enge Rita ging proberen de act van Gekke Geert te stelen. Daar was die vent met die hoed nog een keer. En Enge Rita bleek ook al geen dierenliefhebster.

Wordt vervolgd.