Onderwijsraad geeft Cpt. Iglo gelijk

Wij doen hier ons best om ons onderwijsstandpunt een beetje fatsoenlijk uit te dragen. Het is vooralsnog als volgt opgenomen in ons beroemde tienviltjesprogramma (hoewel we de viltjes nog niet echt in huis hebben, waardoor het op dit moment op de achterkant van een gebruikte envelop staat, maar het gaat om de gedachte):

""Wij zijn voor gedegen onderwijs, waarbij leraren nuttige kennis overdragen op hun leerlingen."

In dat kader gruwen wij van 'Het Nieuwe Leren', waarbij leerlingen geen les meer krijgen en vooral heel veel van elkaar moeten leren, zodat ze uiteindelijk allemaal even weinig weten. Vandaar dat wij blij zijn met het berichtje in de De Telegraaf van vanochtend, op pagina 7: 'Onderwijsraad tikt minister op de vingers'.

Volgens dit stukje moeten de scholen volgens de onderwijsraad:

"verlost worden van de ene na de andere onderwijsvernieuwing waarvan het nut nog niet bewezen is."

[...]

"Als voorbeeld noemt de raad het Nieuwe Leren [...] dat op voorspraak van de minister wordt ingevoerd. 'De werking van het Nieuwe Leren in het onderwijs is niet bewezen', meldt het adviesorgaan [...]"

Dat is mooi. Nog mooier is, wat de onderwijsraad in zijn persbericht zegt en wat de De Telegraaf helaas heeft weggelaten:

"Er zijn te veel risico's om een nieuwe aanpak als het nieuwe leren op grote schaal in te voeren voordat de effectiviteit bewezen is. Het vraagt jaren verkenning, ontwikkelwerk en praktijkervaringen om een scherp beeld te krijgen van de aanpak zelf. Daarna kan het concept op kleine schaal in diverse varianten worden uitgeprobeerd (kleine pilotstudies waarin processen en effecten worden bestudeerd)."

Dat laatste gaat ons alweer veel te ver, aangezien wij er van uitgaan dat iedereen met zijn klompen kan aanvoelen dat het 'Nieuwe Leren' niet deugt. Wij hebben daar overigens een zeer eenvoudig en effectief voorbeeld voor, dat wij de Dantèsdoctrine noemen (even afgezien van het feit of het echt een doctrine is, maar het klinkt nu eenmaal wel aardig). De Dantèsdoctrine is genoemd naar Edmond Dantès, de hoofdpersoon uit het boek de graaf van Monte Cristo (waarvan een engelstalige versie hier af te laden valt). Deze Edmond Dantès wordt ten onrechte opgesloten en maakt in het gevang kennis met een oudere en wijzere man, de 'abbé Faria', die nog ergens een schat weet te liggen. Edmond leert van de abbé van alles waar de abbé voor doorgeleerd heeft en kan, als hij na vele jaren eindelijk ontsnapt, het geleerde in de praktijk gaan brengen, wat hij vol overgave en met succes doet.

Als men zich nu probeert voor te stellen dat Edmond Dantès zijn opleiding volgens het 'Nieuwe Leren' had moeten volgen, dan hadden hij en de abbé van elkaar kunnen leren hoe je het effectiefst een tunneltje graaft, waarna Edmond eenmaal buiten de gevangenis aangeland niet verder gekomen zou zijn dan een welgemeend: "Wat zullen we nu eens gaan doen?" Zijn wraak had hij wel op zijn buik kunnen schrijven en de wereldliteratuur zou een goed boek armer geweest zijn.

20-01-2006 15.25 | Door: Cpt. Iglo

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.