Chris Klomp, neonazi

Chris Klomp is een rechtbankverslaggever die zich journalist noemt. Hij is op deze webzijde ter sprake geweest in ‘Verongelijkte gefrustreerde schreeuwburger moet niet meer op internet mogen‘, ‘Stalker en straatverbod: een zinloze combinatie‘, ‘Hollandse Hufters gaan GeenStijl slopen‘ en ‘De kutsmoes van Peter Breedveld‘. In de eerste twee stukjes kwam Chris Klomp voor doordat zijn blergh, waarvan wij toen nog niet helemaal doorhadden dat het een blergh was, in ons RSS-lezertje zat. In ‘Hollandse Hufters gaan GeenStijl slopen’ komt hij voor omdat de zelfbenoemde Hollandse Hufters over hem zeiden:

“Chris Klomp opende onlangs het verhelderende twitteraccount @MijnMailBox“

Wij antwoordden met:

“Wij hebben wel eens een twiet van Chris Klomp gelezen en kunnen ons derhalve niet voorstellen dat zijn nieuwe account verhelderend is.“

Inmiddels is ons gebleken dat het desbetreffende twitteraccount vooral een beetje een sneu account is, waar Chris Klomp laat zien dat er mensen zijn die gemeen tegen hem doen en hem nare dingen toevoegen. Sommige van die nare opmerkingen zijn best goed getroffen, dus het zou ons niet verbazen als een deel van de 1003 volgers die hij daar heeft dat account alleen maar volgt om eens goed te lachen.

In ‘De kutsmoes van Peter Breedveld’ werd Chris Klomp genoemd omdat hij door Peter ‘ik ben namelijk niet de enige lul’ Breedveld in een opsomming was opgenomen:

“In de afgelopen tijd zag ik Jeroen Mirck, Chris Klomp, Martijn de Koning en verschillende anderen het slachtoffer worden.“

Zijn blergh zit nog steeds in ons RSS-lezertje en omdat wij uit zijn eigen getwitter hadden opgemaakt dat hij in dezelfde hoek zat of wilde zitten als Peter ‘de superheld‘ Breedveld hebben wij zijn feed wat minder vaak ongezien als gelezen gemarkeerd dan voorheen. We hebben zelfs wat vaker zijn stukjes aandachtig gelezen. Zodoende dat we vandaag terechtkwamen bij ‘Geen daders herdenken‘ en dat nu met u gaan kloosrieden. Dat zal hem leren.

“Geen daders herdenken“

Dat gaat ongetwijfeld over de dodenherdenking en wij vinden dat de dodenherdenking op 4 mei beperkt moet blijven tot het herdenken van de doden die in de Tweede Wereldoorlog zijn gevallen als slachtoffer van de Duitsers en hun bondgenoten. Duidelijk? Duidelijk.

“Daar gaan we weer. Het is begin mei en we mogen weer herdenken. In alle vrijheid.“

“Daar gaan we weer”. Oftewel: ‘van mij hoeft het niet en houdt het dan nooit op?’ En wat hoeft er van Chris Klomp niet? Kennelijk hoeft de dodenherdenking niet zo nodig. Of hij heeft iets tegen de vrijheid, dat kan ook.

“Die herdenking is al sinds jaar en dag aan voorwaarden verbonden.“

En terecht. We gaan niet zomaar Jan en alleman herdenken.

“We gedenken alleen mensen waarvan wij denken – of in ieder geval vermoeden – dat ze goed zijn.“

Gelul. Het kan best zijn dat Chris Klomp denkt dat het zo zou moeten, maar zo is het niet. Goed of fout doet niet ter zake. Slachtoffer van de moffen of niet, dat is het criterium.

“Aan de daders mogen we van de directeur van het 4 en 5 mei Comité niet denken.“

Dat is heel mooi van die directeur. Die heeft het tenminste begrepen.

“Er zijn mensen die nog verder gaan.“

Vertel eens?

“We mogen helemaal maar niet denken aan Duitsers die in de oorlog zijn gestorven.“

Van ons mag dat best. Wij denken er altijd met veel genoegen aan, ook op 4 mei. We gaan ze alleen niet zitten herdenken. Niet voor niets draaien we hier op de redactie ieder jaar onmiddellijk na de twee minuten stilte op de Waalsdorpervlakte ‘Wo ist der Bahnhof?’ Dit is trouwens ook het jaargetij voor ‘Der Untergang’ en iets later ‘The Longest Day’. Neen, kom ons niet aan boord met de gedachte dat je niet aan dooie Duitsers zou mogen denken.

“Zij waren immers fout.“

Daar maken wij ons niet druk over. Ze horen alleen niet herdacht te worden op onze dodenherdenking, simpelweg omdat ze van de tegenpartij waren. Als ze herdacht willen worden, organiseren ze hun eigen herdenking maar.

“Ook zeventig jaar na dato staat dat beeld overeind.“

Dat valt reuze mee. Of tegen, afhankelijk van hoe je het bekijkt.

“Ik vind dat een buitengewoon goede zaak.“

Wij kennen Chris Klomp, zijn schrijfstijl en zijn mentaliteit een beetje, dus wij weten dat dit het moment is waar hij aan de kern van zijn stukje gaat beginnen. Hij vindt het dus geen goede zaak en zegt het tegendeel van wat hij bedoelt. Sommige slechte schrijvers doen dat soort dingen. Geen idee waarom.

“Omdat Duitsers inherent slecht waren.“

Als Chris Klomp hier ook het tegenovergestelde zegt van wat hij bedoelt, waren de Duitsers volgens hem dus inherent goed. Wij geloven niet in dat soort kwalificaties en laten deze dus graag voor zijn rekening.

“Ik zal dat met een voorbeeld toelichten.“

Dan weet je al: dat gaat hij niet doen. De volgende zin moet dus extra kritisch bekeken worden.

“Op 13 februari 1945 vlogen in het holst van de nacht talloze bommenwerpers naar een slapende stad.“

Op 13 februari 1945? Ach jeetje, Chris, wat flauw. Het betreft hier dus het bombardement van Dresden. Wij weten niet hoe oud Chris Klomp is en of hij op school goed heeft opgelet bij geschiedenis, maar wij denken zomaar dat Chris Klomp donders goed weet dat Dresden niet gebombardeerd is door de Duitsers, doch door de Engelsen en de Amerikanen.

Waarschijnlijk is dit een poging om te zeggen: het bombardement van Dresden was zo erg, daarbij valt alles wat de Duitsers daarvoor en daarna hebben gedaan in het niet. De Duitse nazis en neonazis zeggen al jaren ongeveer hetzelfde en proberen dan ook ieder jaar in februari rellen uit te lokken in Dresden, waar de lokale bevolking niet onverdeeld gelukkig mee is. In een stukje over februari 2013 lazen wij dienaangaande onder andere:

“Der Mahngang Täterspuren, 2011 von der Stadt noch verboten, konnte 2012 erstmals stattfinden. Er ist ausdrücklich als Alternative zur bis dahin geltenden Doktrin der Dresdner Erinnerungspolitik gedacht, nach der im stillen Gedenken an die Zerstörung der vorgeblich unschuldigen Kunst- und Kulturstadt Dresden gedacht werden sollte. Dass sich seit der Gründung des Bündnisses Dresden Nazifrei einiges im Erinnerungsdiskurs der Stadt Dresden verändert hat, zeigt dabei vor allem die Tatsache, dass dieses Jahr an einem Mittwoch Mittag um 12:30 Uhr über 3000 Menschen zusammenkamen, um an einem Rundgang teilzunehmen, der die Spuren der Verwicklung Dresden in das NS-System aufzeigen soll.“

Chris Klomp heeft dat stukje misschien niet gelezen, of hij hoopte dat u en wij het niet gelezen hadden. Wat u betreft, weten wij het niet, maar wat ons betreft, heeft hij zich een beetje verkeken.

“Uitgerekend een oude historische stad waar veel onschuldige burgers hun heil zochten voor het naderende oorlogsgeweld.“

Of er in februari 1945 “veel onschuldige burgers” waren in Duitsland, is een open vraag, maar het antwoord zou best eens neen kunnen zijn. Zou Chris Klomp niet weten dat de nazis in Duitsland al een paar jaar aan de macht waren? Maar goed, dan nog. Misschien zou je je eerst moeten afvragen of het bombarderen van Dresden volgens de geallieerden misschien een militair doel diende in plaats van het vanuit blinde ideologische motieven meteen onder de oorlogsmisdaden te scharen. Eens zien wat ons woordenboek erover zegt. Aha, bladzijde 448-449, onder de kop ‘Strategic Bombing Offensive’:

“From February 1945, raids on cities were carried out by both air forces at the Soviets’ request to block German troop movements. Berlin, Chemnitz, Leipzig and Dresden were among selected targets. On 3 February, 1,000 US bombers killed an estimated 25,000 Berlin civilians in a single day. In raids on Dresden from 13-15 February, the RAF and USAAF combined to create a firestorm which killed between 30,000 and 60,000 civilians. The morality of the Allied massacre of German civilians – particularly late in the war by the RAF – has been subject to vigorous criticism ever since.“

(Bron: The Macmillan Dictionary of The Second World War, second edition, ISBN 0-333-61936-6)

Aha: “to block German troop movements”. Of dat gelukt is, is een tweede, maar het was dus niet helemaal vergelijkbaar met het voor de lol kapotbombarderen van onschuldige burgers dat Chris Klomp ervan lijkt te willen maken. Bovendien zou er als de Duitsers de oorlog gewonnen hadden helemaal niets te discussiëren zijn geweest en dat is ook een verschil. Of het bombarderen van steden enig nut had en of oorlog leuk is, doet hier niet ter zake.

“Waar ze dachten veilig te zijn in de voornamelijk houten binnenstad.“

Dat hadden ze dan verkeerd gedacht.

“De stad had nauwelijks tot geen verdediging of belangrijke taak in de oorlog.“

Dat is makkelijker gezegd dan beargumenteerd. En de Russen hadden om militaire redenen om het bombardement gevraagd, dus die dachten er sowieso anders over. In Dresden vinden ze er dit van:

“Gerade im Gewand der Kontextualisierung des Kriegsgeschehens verbirgt sich viel zu oft die Tendenz, die deutsche Kriegsschuld zu verschleiern, indem allgemein die schlimmen Folgen von Krieg und Konflikt betont werden. Sinnbildlich sichtbar wird dieses in-Beziehung-setzen von deutscher Kriegsschuld und dem „Leid der deutschen Zivilbevölkerung“ wiederum auf dem Heidefriedhof, wo in dem dortigen Stehlenrondell Dresden, Coventry und Auschwitz wie selbstverständlich in einer Reihe stehen.“

Degene die dit geschreven heeft, snapt vast niet waarom iemand in Nederland zich vrijwillig met dit soort neonazistische propaganda bezig zou houden. Wij ook niet, behalve als we ervan uitgaan dat de persoon in quaestie, in dit geval Chris Klomp dus, niet zo erg goed kan denken, een neonazi is of niet zo erg goed kan denken en een neonazi is.

“Het idee voor het bombardement was even efficiënt als gruwelijk.“

Dat kan.

“Er zou letterlijk een ware vuurstorm worden gemaakt.“

Inderdaad.

“Meerdere door brandbommen veroorzaakte helse vuren zouden door hun aanzuigende werking een storm genereren die de stad compleet in de as zou leggen.“

En desondanks was het bombardement niet bedoeld om al dan niet onschuldige burgers te doden, noch om bevolkingsgroepen uit te roeien. Of men van te voren had kunnen of moeten bedenken dat de burgers op hun vlucht voor de bevrijders de stad in zouden trekken, is een andere vraag.

“De operatie werd niet lichtzinnig opgepakt. In totaal 1300 vliegtuigen vlogen uiteindelijk op de stad met al haar burgers af. Ze gooiden brisant- en brandbommen en deden waar ze voor bedoeld waren. Dood en verderf zaaien.“

Chris ‘Peter Breedveld is mijn voorbeeld’ Klomp lijdt aan dezelfde kwaal als Peter ‘als ik het zeg is het zo’ Breedveld: hij geeft geen bronnen. Nu maakt het in dit geval gelukkig niet zo gek veel uit, omdat het allemaal nog steeds geen reden is om moffen te gaan herdenken op onze dodenherdenking, maar we wilden het wel even gezegd hebben, want zo zijn wij.

“Toen de stad in brand stond, vlogen bommenwerpers nog een keer over om de puinhopen met dodelijk metaal en staal te bombarderen. In 63 minuten was de hel werkelijkheid geworden. Naar schatting 25.000 burgers stierven aan de gevolgen.“

Chris heeft kennelijk een ander woordenboek dan wij, maar 25.000 burgers is nog steeds niet nix.

“Stelt u zich dat eens voor. U bent burger. U ligt te slapen. Maanden geleden al gevlucht voor de oorlogsterreur. En nu in de veronderstelling dat het oorlogsgeweld aan u voorbij zal gaan.“

Als een Duitser in Dresden in februari 1945 werkelijk dacht dat het oorlogsgeweld aan hem voorbij zou gaan, was het een ongelofelijke optimist, een volslagen idioot of allebei.

“De hemel licht dan op door afgeworpen fakkels. De eerste bommen vallen. U bent doodsbang. Brandende vrienden sterven op straat. Uw stervende kind ziet er niet eens meer uit als een kind. Terwijl overal het vuur vliegt, vallen opnieuw bommen naar beneden. U voelt het hete metaal uw lijf binnendringen.“

Wat beoogt Chris ‘de neonazi’ Klomp met deze schildering? Vermoedelijk beoogt hij precies datgene wat wij al de hele tijd zeggen dat hij beoogt: “die deutsche Kriegsschuld zu verschleiern”. Doet ons een beetje denken aan Hans Teeuwen, die in een conference zei: “Ze hebben het nou wel altijd over de Joden, maar die Duitsers waren ook geen lieverdjes hoor”, of woorden van gelijke strekking. Alleen was dat wél grappig, en Chris ‘maar het is toch goed bedoeld?’ Klomp niet.

“Deze gruweldaad uit de Tweede Wereldoorlog was zo ernstig dat ik hen die alleen de goeden willen herdenken graag gelijk geef.“

Dus dáárom heeft hij in het begin van het stukje geprobeerd ons erop vast te pinnen dat de dodenherdenking iets met goed een fout te maken zou hebben. Of misschien zelfs goed en kwaad. Maar goed dat wij daar niet ingetrapt zijn.

“De mensen die verantwoordelijk waren voor deze hel op aarde herdenk je simpelweg niet.“

Dat klopt dan toevalligerwijze weer wel, doch uitsluitend omdat de verantwoordelijken niet bij de te herdenken gevallenen horen. Op dezelfde wijze herdenken wij bij de dodenherdenking geen verzetsstrijders die de oorlog overleefd hebben. Dan hadden ze maar dood moeten gaan. De voorzitter van het ‘Comité 4 en 5 mei’ heeft het wat ons betreft trouwens redelijk begrepen:

“En herdenken is ook geen verzoening.“

2-05-2013 18.16 | Door: De Grote Vrager | Categorie: Geschiedenis, Loggers gelogd, Twitter