Femke Halsema komt er niet helemaal uit

Vandaag gaan wij een stukje van Femke Halsema met u kloosrieden. Het heet ‘De nieuwe politieke correctheid heet patriottische correctheid‘ en aan die titel kun je al zien dat het ongetwijfeld geheel bestaat uit gelul van een dronken aardbei en wartaal. Wij zijn namelijk verrassend goed op de hoogte van van alles en nog wat en wij hadden nog nooit van “patriottische correctheid” gehoord. Wij zijn derhalve benieuwd wanneer en waarom Femke Halsema die term verzonnen heeft. Voor het waarom gokken wij op het antwoord: “om tegen het zelfverzonnen verschijnsel tekeer te kunnen gaan” en voor het “wanneer” houden wij het voorlopig op: vijf minuten voor het verstrijken van de deadline, toen ze nog steeds geen stukje had en haar vijf tientjes (zoveel nog?) al bijna in rook zag opgaan. Daar gaat ie:

Iedereen heeft recht op zijn eigen dosis tegenstrijdige opvattingen.

Fantastisch. Femke Halsema valt meteen met de deur in huis en toont zich een groot filosofe. De Cor Kieboom van 2014. Hoewel? Zijn wij niet allen Cor Kieboom? Heeft Femke Halsema hier niet gewoon een open deur ingetrapt? Hebben wij iets met haar te maken? Bepaalt zij waar wij recht op hebben? Hm. Die eerste zin is eigenlijk wel verrotte arrogant, dacht u niet? Maar goed, zo kennen wij Femke, dus we gaan door.

Het geeft niet, vind ik, als je bijvoorbeeld tegen dierenleed bent en vóór de jacht.

Dat zijn geen tegenstrijdige opvattingen, malle meid: als je tegen dierenleed bent, ben je voor de jacht. Stadsmensen en ecofascisten, wat opvallend vaak op hetzelfde neerkomt, zien dat doorgaans niet, omdat ze niet begrijpen dat zieke dieren beter afgeschoten kunnen worden, of dat een overpopulatie leidt tot leed. Het is hetzelfde slag idioten dat de kat zijn pasgevangen muis afpakt omdat die nog leeft en het zo’n zielig beestje is. Dat die muis al iets mankeerde, want anders had hij zich niet laten vangen, ontgaat dat soort sukkels, evenals het feit dat dat er na een paar stevige klappen voor zijn kop van de kat natuurlijk niet beter op geworden is.

Of als je een hekel hebt aan subsidies in het algemeen, maar die aan Nederlandse boeren te vuur en te zwaard verdedigt.

Een merkwaardig voorbeeld. Wij denken dat Femke probeert te suggereren dat er mensen zijn die er zo over denken en dat dat verkeerd is, maar dat ze toch mogen bestaan, dankzij Femke’s goedertierenheid. Wij vinden dat ze wel erg hoog van de toren blaast, maar zo is Femke.

Een beetje lenigheid van geest, af en toe eens een loopje nemen met je overtuigingen, remt dogmatisme af en dat is gezond.

Bam. Het probleem Femke Halsema in een notedop. Een loopje nemen met je overtuigingen is niet gezond. Als je jezelf erop betrapt dat je een loopje neemt met je overtuigingen, moet je als de sodemieter controleren of je overtuigingen nog wel je overtuigingen zijn en zo neen, waarom niet. Dogmatisme is altijd fout en lenigheid van geest is de kutsmoes die politici, bijvoorbeeld Femke Halsema, gebruiken als ze worden betrapt op het breken van hun verkiezingsbeloftes, wat Femke Halsema dan misschien beschouwt als “een loopje nemen met je overtuigingen”, maar wat uitsluitend valt op te vatten als ‘een loopje nemen met de kiezer’. Wat dat betreft heeft Femke Halsema het geluk gehad dat ze van GroenLinks was, want de GroenLinkskiezer is ontzettend dom. Niet voor niets scoort GroenLinks het hoogst in studentensteden, per slot van rekening.

Net zoals van mening veranderen, zeker als je er argumenten voor hebt, in je voordeel spreekt.

Wat een ongelofelijk domme opmerking. Ze zegt hier een aantal dingen: ten eerste dat van mening veranderen altijd in je voordeel spreekt. Wij nemen aan dat u meteen gezien had dat dat flauwekul is, maar anders denkt u er nog maar even over na, voordat u die conclusie bereikt. Ten tweede zegt ze dat van mening veranderen nog meer in je voordeel spreekt “als je er argumenten voor hebt”. Ook dat is onjuist, aangezien het zeer wel mogelijk is van mening te veranderen op grond van verkeerde argumenten. En net als 87% (zeuventachtig procent) van de statistieken wordt 93% (drieënnegentig procent) van de meningen ter plekke verzonnen en komen de argumenten pas als erom gevraagd wordt.

Wat dat betreft hebben wij een mooi voorbeeld. Wij waren ooit aanwezig bij een wedstrijd van Velox 10, waarbij een speler een kans voor open doel miste. “Waarom doe je dat nou”, vroegen zijn medespelers, zij het in heel andere en bepaaldelijk onvriendelijke bewoordingen, zoals u zich kunt voorstellen, als u zelf voetbalt of gevoetbald heeft. “Ja, maar ik wilde kappen, draaien en schieten”, luidde het argument van de lul in quaestie. Vermoedelijk besefte hij zelf niet dat hij daardoor de suggestie wekte dat er een redenering aan zijn falen ten grondslag lag, terwijl hij gewoon zonder goede reden finaal over of langs de bal heen gemaaid had. Begrijpt u een beetje wat wij bedoelen? Wij niet meer namelijk. Maar het blijft een leuke anekdote.

Elke in beton gegoten opvatting waaraan nooit mag worden getornd is saai.

Een boude bewering. Maar ja, als je in je politieke carrière meer dan eens van mening bent veranderd om je zakken te kunnen blijven vullen op het pluche van je kamerbankje en je als ecofasciste geprobeerd hebt zoveel mogelijk mensen de auto uit te pesten terwijl je zelf jarenlang in een buitengewoon vervuilende oude Mercedes hebt rondgereden, heb je misschien voor jezelf wat rechtvaardiging achteraf nodig, en kennelijk uit die zich dan op dit moment op deze manier. Best sneu eigenlijk.

Er komt wel een moment waarop tegenstrijdige opvattingen ongeloofwaardig worden.

O, dat toch wel? Maar dan zeker alleen en uitsluitend bij politieke tegenstanders hè? Wij geloven overigens niet dat Femke ‘ik ben zelf nooit geloofwaardig geweest’ Halsema de aangewezen persoon is om iets over geloofwaardigheid te zeggen, doch dit terzijde.

En dat vind ik weleens als ik epistels lees van de felste voorvechters van een oorlog tegen IS.

Agossie. Femke de Moslimknuffelaarster gaat het opnemen voor het Kalifaat. Wat zou ze gaan zeggen? Dat je er nog net wel een heel klein beetje oorlog tegen mag voeren, maar dat het niets met de islam te maken heeft en dat moslims lief zijn, en hun vorm van godsdienstwaanzin heel vredelievend? “Islam is vrede”, iets in die trant?

Om er geen misverstand over te laten ontstaan: ik ben voor militair ingrijpen tegen IS, zowel in Irak als in Syrië.

Dat was ‘een heel klein beetje oorlog mag’.

De dreiging van genocide rechtvaardigt dit en maakt het zelfs noodzakelijk.

Is dat wel zo? Zou ze argumenten hebben voor die mening? En zou ze dan argumenten gaan geven waarom een heel klein beetje oorlog al te veel is? Dat ze dat hele verhaal over die tegenstrijdige meningen gebruikt om zichzelf in te dekken?

Maar neem nu de artikelen in De Telegraaf of op blogs als De Dagelijkse Standaard en GeenStijl.

Wat is daarmee?

Nergens vind je zulke fanatieke aanhangers van de oorlog tegen IS als daar.

Een ongetwijfeld nergens op gebaseerde stelling, waarvoor het argument waarschijnlijk luidt: “als ik dat zeg, zijn mijn lezers het ongezien met mij eens, want dat is toch een stelletje vooringenomen sukkels.” Zouden die lezers dat ook doorhebben? Waarschijnlijk niet, want ze lezen niet voor nix iets wat ‘de Correspondent’ heet, terwijl ‘de Mislukte Columnist’ een betere naam zou zijn.

En de belangrijkste reden die ervoor wordt gegeven – afgezien van een algemene weerzin tegen de islam – is dat minderheden dreigen te worden uitgemoord.

Zou Femke ‘als ik het zeg, is het een argument, als een ander het zegt is het ongeloofwaardig’ Halsema nu werkelijk gaan betogen dat haar eigen argument (“oorlog om genocide te voorkomen”) niet geldt voor mensen die iets tegen de islam hebben?

Christenen, yezidi’s, Koerden en alle andere minderheden die afwijken van het godsdienstwaanzinnige monoculturalisme van IS, wacht een gruwelijk lot.

Een herhaling van de gedachte dat genocide dreigt. Maar Femke ‘ben ik geen leuke stiekemerd’ Halsema smokkelt er een paar woorden in, waar ze strax vast iets mee gaat doen. Ze had hier natuurlijk moeten schrijven: ‘die afwijken van wat IS wil’. Ze gaat waarschijnlijk betogen dat IS godsdienstwaanzinnig is en ‘gewone islamieten’ niet. Dat is fout: wie in een god gelooft, is geschift. Die vorm van geschiftheid noemen wij godsdienstwaanzin. Dat de ene godsdienstwaanzinnige eerder gewelddadig wordt dan de andere, maakt in dit verband niet uit.

Het woord monoculturalisme heeft ze er ongetwijfeld ingesmokkeld om later haar stokpaardje van de multiculturele samenleving op ons los te laten. Weet u trouwens wat er gebeurt met stokpaardjes als je ze loslaat? Dan vallen ze om.

Hoewel het zelden expliciet wordt gezegd, vinden deze scribenten dat er ruimte en respect moet zijn voor minderheden.

Waarschijnlijk wordt het niet “zelden expliciet” gezegd, maar gewoon nooit. Wij kunnen ons namelijk heel goed voorstellen dat die scribenten schijt hebben aan ruimte en respect voor minderheden, maar wel vinden dat genocide te ver gaat, waarbij het feit dat de genocide ook nog gepleegd gaat worden door mensen waar de scribenten toch al niet zo enthousiast over zijn een belangrijke factor is.

Zij verdienen een gelijkwaardige plek in de samenlevingen in het Midden-Oosten en mogen op geen enkele manier worden getiranniseerd of onderdrukt.

Deze woorden laten wij geheel voor rekening van Femke ‘ik kan gedachten lezen, maar wel alleen de mijne, en niet zo erg goed’ Halsema, al was het maar omdat wij denken dat bedoelde scribenten het al mooi zat vinden als de IS vernietigend verslagen wordt en dat de plek van minderheden in de samenlevingen in het Midden-Oosten bedoelde scribenten vervolgens grotelijks de reet zal roesten. Maar Femke probeert een betoog op te bouwen en daarvoor denkt ze nu het fundament te leggen.

Ik denk ook dat mensen als Rob Hoogland van De Telegraaf of Joshua Livestro van De Dagelijkse Standaard vinden dat mensen daar vrijelijk en openlijk hun seksualiteit, geloof en tradities moeten kunnen belijden.

Had het die mensen even gevraagd. Ze zitten op Twitter en je kunt vast ook wel aan hun telefoonnummer komen. Van ons weten wij echter zeker dat wij niet vinden dat mensen vrijelijk en openlijk hun sexualiteit, geloof en tradities moeten kunnen belijden. Als wij in het park lopen, willen wij niet struikelen over de neukende paartjes van allerlei kunne, de kippenneukers, de kinderverkrachters en de mensen die alleen kunnen klaarkomen als ze zich midden op de rotonde in hun blote kont afrukken met een vuilniszak over hun hoofd waarin een parkiet rondfladdert. Die laatste kom je in het park gelukkig zelden tegen, daar de meeste rotondes zich niet in het park bevinden, maar het gaat om het principe.

Tevens vinden wij dat godsdienstwaanzinnigen hun godsdienstwaanzin uitsluitend achter gesloten deuren en in hun vrije tijd de vrije loop moeten mogen laten, en dan nog alleen voor zover de godsdienstwaanzinnige handelingen niet in strijd zijn met de wetten van geestelijk gezonden.

Tot slot vinden wij tradities best, maar niet als anderen er last van hebben, wat overigens niet hetzelfde is als “niet als anderen zich erdoor gekwetst voelen”, want gekwetst zijn is een keuze.

Dat ben ik overigens volledig met hen eens.

Sterker nog: het is jouw mening en je weet niet eens of zij het met jou eens zijn.

Maar, ahum?

Zou ze niet per woord, maar per regel betaald worden? Dat ze per overbodige witregel een dubbeltje extra pakt? En met dit volslagen overbodige tussenzinnetje nog eens tien cent?

Dan bepleit je toch een multiculturele samenleving in het Midden Oosten?

Daar hebben we het stokpaardje. U begrijpt nu waarom Femke Halsema de diverse scribenten haar mening in de schoenen probeerde te schuiven. Vooralsnog is de enige die een multiculturele samenleving in het Midden-Oosten bepleit, Femke Halsema.

Dan ben je toch niets meer of minder dan een multiculturalist?

Geen idee. Dat hoor jij zelf te weten, meisje. Maak er anders een studie van. Heb je meteen minder tijd om domme stukjes te schrijven.

Althans, dat ben je in de definitie van de gezaghebbende, helaas overleden essayist Robert Hughes in zijn boek Culture of complaint uit 1993.

Gezaghebbend? Waar? Is essayist niet een ander woord voor: over het paard getilde idioot die te beroerd is om onderzoek te doen, maar wel graag doet of hij veel weet? Een columnist dus? Oftewel: moeten wij nu onder de indruk zijn omdat Femke Halsema een boek uit 1993 gelezen heeft, waarin iemand iets zei waar zij het nu nog steeds mee eens is? Wij dachten toch echt van niet. Neen.

Multiculturalisme, zegt hij, betekent dat mensen met verschillende wortels en achtergronden samenleven.

Dat ziet hij verkeerd. Als die mensen samenleven, krijg je een nieuwe cultuur. Als ze langs elkaar heen leven, is er sprake van meerdere culturen op hetzelfde grondgebied. Wat dat betreft werkt het net als met dialecten. Wij leggen uit: ieder mensen heeft zijn eigen dialect, al noemen we dat niet zo. We noemen dat een idiolect. Bij uitbreiding heeft iedere groep ook zijn eigen dialect en op een gegeven moment wordt het geen dialect meer genoemd, maar een taal. Geen idee wat daar de criteria voor zijn, maar dat doet er hier nu ook niet toe.

Zo heeft ook iedere groep zijn eigen cultuur. Wij noemen dat een idiocultuur, maar kennelijk zijn Nederlandse sociologen te stom om zoiets uit het Engels te vertalen, dus als u het wilt koekelen moet u op idioculture zoeken. En bij groepen van minder dan twee is het meer een idiosyncrasie dan een idiocultuur, maar goed, u snapt het wel. Waar twee personen met verschillende culturen willen samenleven, zijn er verschillende mogelijkheden: ze slaan elkaar de hersens in; de ene past zich aan de ander aan; de ander past zich aan de ene aan; ze passen zich aan elkaar aan; ze zien het niet meer zitten en gaan uit elkaar. Waar twee personen met verschillende culturen gedwongen worden samen te leven is er maar een mogelijkheid: ruzie in de tent. Wij durven gerust te stellen dat die goede oude verzuiling zo gek nog niet was. Daar. Nu weet u het.

Mensen die “mensen met verschillende wortels en achtergronden” willen dwingen met elkaar samen te leven, begrijpen niets van mensen, niets van cultuur en niets van samenleven.

Het betekent dat zij zich in elkaar verplaatsen en elkaar respecteren, voorbij de grenzen van ras, taal, sekse en leeftijd, zonder vooroordeel of illusie.

Dat is menselijkerwijs onmogelijk. Maar goed, we hadden al gezien dat het concept sowieso niet deugde, dus we gaan vrolijk verder.

Hughes voer ik opzettelijk op omdat hij niet bekendstaat als een boerkaknuffelende sharia-apologeet, maar als een conservatieve liberaal die een broertje dood heeft aan politieke correctheid.

Het maakt niet uit waarom Femke Halsema hem aanvoert, want zijn idee, zoals wij dat hier gepresenteerd krijgen, deugt niet en als het haar bedoeling was uit te leggen dat de door haar aangevallen scribenten impliciet zijn idee omarmden en dus niet voor een oorlog tegen de IS en ook voor het bestrijden van de islam in het algemeen zouden mogen zijn, is dat mislukt. Zou ‘de Correspondent’ geen redactie hebben, die kan weigeren al te domme stukjes te plaatsen?

Politieke correctheid leidt tot polarisatie, zegt hij, omdat de wereld wordt ingedeeld in mede- en tegenstanders, in mensen die deugen en niet deugen.

Daar heeft hij groot gelijk in.

In Culture of Complaint trekt hij ten strijde tegen de ‘groupthink,’ het slachtofferdenken, dat sommige feministen en activisten in de greep heeft en waardoor andersdenkenden worden gediskwalificeerd als ‘racist’ of ‘extremist.’

Goed zo. Wij vragen ons af, of Femke Halsema het met hem eens is. Als dat zo is, zou ze zich misschien eens in de zwartepietdiscussie kunnen mengen en kunnen proberen de racistische negers en hun racistische vriendjes te vertellen dat ze moeten ophouden met hun gezeur. Heeft ze dat al gedaan?

‘Verbal uplift is not the revolution,’ stelt hij, en dat ben ik met hem eens.

Geen idee wat het betekent, of waar het op slaat, dus het zal wel. Of niet.

Overigens volgt daar logisch uit dat op het vernederen van mensen, door hen bijvoorbeeld demonstratief ‘negers’ te noemen, ook geen verlichting volgt.

Je kunt mensen niet vernederen door hen negers te noemen. Je kunt wel proberen ze te beledigen door ze negers te noemen, maar of ze zich beledigd voelen, is hun eigen keuze. Zo zijn de Geuzen per slot van rekening mutatis mutandis ook aan hun naam gekomen. En wie kapitein Haddock kent, weet dat alles als scheldwoord kan dienen, inclusief “organisator van rondetafelconferenties”. Met andere woorden: schelden is niet hetzelfde als vernederen en schelden doet geen zeer.

Wel is Hughes is een groot voorstander van de multiculturele samenleving.

Dus niet, zoals we gezien hadden. Hughes is een groot voorstander van een monoculturele samenleving, waarin alles voor iedereen evenveel waarde moet hebben, die hij abusievelijk een multiculturele samenleving noemt. Het is triest, maar het is niet anders.

‘Gracieus’ noemt hij deze omdat het de enige samenleving is waarin een afwijkende kleur, een exotisch geloof of vreemde gebruiken niet tot uitstoting maar juist tot nieuwsgierigheid en – soms – tot vooruitgang leiden.

Als hij dat denkt, moet hij dat vooral niet laten, maar wij vinden het sneu dat Femke Halsema die onzin klakkeloos overneemt.

Goed, terug naar de Nederlandse protagonisten van de oorlog tegen IS, de luidkeelse verdedigers van minderheidsrechten tegenover totalitair islamisme.

Kijk, nu begint Femke Halsema zelfs glashard te liegen. Zij heeft de “verdedigers van minderheidsrechten tegenover totalitair islamisme” zelf verzonnen en ze heeft er nota bene zelf over opgemerkt: “Hoewel het zelden expliciet wordt gezegd, vinden deze scribenten dat er ruimte en respect moet zijn voor minderheden.” Nu zijn diezelfde mensen plotseling “de luidkeelse verdedigers van minderheidsrechten tegenover totalitair islamisme.” Luidkeels. Wat een opzichtige smerige truuk.

Het is toch een beetje vreemd als elders wederzijds respect en tolerantie moeten worden afgedwongen terwijl deze in Nederland juist worden gezien als de bron van alle kwaad, de alfa en omega van de verfoeide multiculturele samenleving.

Dat zou inderdaad vreemd zijn, maar het is niet zo. ‘Elders’ moet worden voorkomen dat de moordzuchtige muzelmannen genocide kunnen plegen en in Nederland moeten zowel de meerderheid als de minderheden leren dat respect en tolerantie hun grenzen hebben en dat je een hengst voor je harses kunt krijgen als je die grenzen overschrijdt. Of eventueel een mes tussen je ribben, zuur in je gezicht of een kogel door je kop. Dat is misschien cultureel bepaald, maar misschien ook niet en het is niet goed te voorspellen, zodat verstandige mensen zich vanzelf een beetje inhouden, zeker tegenover onbekenden.

In mijn hoofd vindt een kleine explosie plaats als in één adem door de rechten van yezidi’s in Irak worden verdedigd en de rechten van moslims in eigen land worden aangevallen.

Wij hebben geen idee wie dat gedaan zou kunnen hebben, en, zoals het een columniste van het kaliber Halsema betaamt, gaat ze vast geen namen noemen ook, omdat die er niet zijn. Ze heeft het allemaal zelf verzonnen, met als doel de droevige situatie van de yezidi’s in Irak te misbruiken om te kunnen zeggen dat men hier niet zo gemeen moet toen tegen moslims.

Een blog als GeenStijl is één lange litanie tegen religieuze feestdagen, hoofddoekjes en ‘booslims’ die tot grote morele verontwaardiging van de stijlloze schrijvers ook hun vrijheidsrechten doen gelden.

Dat klinkt bekend, maar het is niet waar. Femke Halsema komt hier waarschijnlijk gewoon mee weg, dankzij het feit dat het internet een multiculturele langselkaarheenleving is en de zelfoverschatters die haar stukjes bij ‘de Mislukte Columnist’ lezen, GeenStijl toch niet volgen. Wij komen er echter al jaren en weten derhalve beter.

Femke ‘de vuile trut’ Halsema probeert hier overigens Rob Hoogland en Joshua Livestro een smerige streek te leveren, door ze in een adem te noemen met GeenStijl, zodat datgene wat ze GeenStijl nu aanwrijft ook voor hen geldt.

Misschien vindt men dat de ene minderheid meer waard is dan de andere.

Nu gaat ze proberen de mensen die ze op de korrel heeft racisme of superioriteitsgevoelens in de schoenen te schuiven. Dat zie je vaker bij mensen die denken dat een minderheid waartoe zij zelf niet behoren zielig is, maar te stom om zichzelf te helpen. Arrogante types als Femke ‘blanken zijn nu eenmaal superieur’ Halsema, bijvoorbeeld. Het grappige daarbij is, dat de desbetreffende groepen de betutteling vroeg of laat zat worden en zich tegen de superioriteitsdenker keren. De meeste mensen houden er niet van als anderen ze komen vertellen wat ze moeten vinden of doen, en al helemaal niet als die ander een trut is als Femke Halsema. Benieuwd of ze dat zelf ooit doorkrijgt.

Misschien vindt men dat orthodoxe joden wel en orthodoxe moslims niet respect en bescherming verdienen, maar mij lijkt dat een wel erg cynische verklaring voor de tegenstrijdigheid in opvattingen.

Hé, dat is onverwacht: een stukje onvervalst antisemitisme ertussendoor. Weliswaar insinueert ze alleen maar, maar toch: ze insinueert dat orthodoxe moslims net zo veel te vrezen hebben van aanvallen als orthodoxe joden, dat orthodoxe joden wel bescherming krijgen en orthodoxe moslims niet, en dat daar een samenzwering achter zit. Noem het maar geen antisemitisme.

Robert Hughes beschrijft naast de politieke correctheid een tweede, even zo groot kwaad – in zijn geval in hedendaags Amerika.

Hou nou eens op over die Hughes. De man is dood en het boek is uit 1993. Daar hebben we dus helemaal niets aan.

Hij noemt het de ‘patriottische correctheid’: diepe conservatieve angst voor menging van mensen en culturen die gepaard gaat met paranoïde overdrijving.

Dat hebben we in Nederland nooit zo gekend. Verder is het volslagen onzinnig om de situatie van Nederland in 2014 te vergelijken met die van de VS in 2014, laat staan met die van de VS in 1993.

Het kost weinig verbeeldingskracht om deze ook in Nederland te zien, en vooral in de media die ik eerder aanhaalde.

Nou, laat maar zien dan.

Voor de patriottisch correcten zijn de moslims ‘een vijfde colonne,’ wordt Nederland kapot gemaakt door mensen met een ‘getint uiterlijk’ en vernachelen de ‘negers’ ‘onze’ cultuur.

Geef daar eens een voorbeeld van, met naam en toenaam, van een bewezen bestaand persoon? Zou Femke Halsema weten dat er mensen bestaan die anoniem, onder pseudoniem of zelfs onder andermans naam, de grootst mogelijke vuiligheid op internet pletteren, enkel en alleen om ‘de tegenpartij’ in diskrediet te brengen? Zou ze ook weten dat ‘getint uiterlijk’ een politiek correcte term is, en dat ‘patriottisch correcten’ meestal heel andere woorden gebruiken? Hoe naïef zou ze eigenlijk zijn? Heel naïef, vrezen wij.

En elke (voorzichtige) criticus die vindt dat de problemen niet deze hysterische proporties hebben aangenomen is op zijn minst een ‘wegkijker’.

Wij kennen de term wegkijker vooral uit de hoek van Femke en haar vriendjes. Het equivalent dat door die andere gekken het meest gebruikt wordt, is ‘landverrader’. Ons maakt het niet uit, want wij vinden het allemaal idioten, maar we wilden het toch even gezegd hebben, al was het maar omdat Femke Halsema gewoon niet blijkt te weten waar ze het over heeft.

Patriottische correctheid is het spiegelbeeld van politieke correctheid maar stamt uit dezelfde bron: het niet verdragen van andersdenkenden, de onwil om te accepteren dat er mensen in je samenleving zijn die niet op je lijken en die meningen hebben die je wellicht stuitend vindt.

Neen. De gekken die door Femke Halsema patriottisch correct worden genoemd, hebben hun malle denkbeelden misschien hun hele leven gehad, of misschien vijf minuten geleden opgedaan. Als er geen politieke correctheid was geweest, hadden ze die denkbeelden waarschijnlijk nooit geuit. En weet u waarom niet? Omdat ze niet ageren, maar reageren. En op wie reageren ze? Op de politiek correcte malloten, die de verdraagzaamheid die ze van anderen eisen, zelf niet kunnen opbrengen. De godsdienstwaanzinnigen die willen afdwingen dat geestelijk gezonden zich aan de voorschriften van de godsdienstwaanzinnigen houden. Van die dingen.

Als je toch godverdomme op straat ruzie krijgt met zo’n godsdienstwaanzinnige lul omdat je tijdens de door zíjn vorm van godsdienstwaanzin voorgeschreven vastenperiode een HEMAworst loopt te eten, dan word je toch kwaad? En als de politiek correcten je dan ook nog willen wijsmaken dat het jouw schuld is, omdat je ‘respect’ moet opbrengen voor zíjn gekte, dan word je toch nog iets bozer? En als zo’n politiek correcte idioot jou wil wijsmaken dat jij je moet schamen voor iets wat je voorouders een paar honderd jaar geleden bewijsbaar niet eens gedaan hebben, of dat je er zelfs schadevergoeding voor zou moeten betalen, word je daar vrolijk van?

De mensen die door Femke Halsema patriottisch correct worden genoemd, kunnen het woord patriottisch meestal niet eens correct spellen, en al helemaal niet als ze met een rood waas voor ogen zitten te raaskallen op internet. Wij vermoeden dat ze zichzelf zien als slachtoffer van het getreiter (hun woorden, niet de onze) door de politiek correcten, en wij stellen dan ook voor de benaming patriottisch correcten, te vervangen door ‘de kapotgetreiterden’.

Polarisatie is verslavend zegt Hughes, maar ondertussen gaat de vrije, pluriforme samenleving waarin gelijkwaardige individuen recht hebben op hun geloof, opvattingen en gebruiken, ten onder.

Hughes kan de pot op. Het gaat hier bovendien niet om het recht van gelijkwaardige individuen op hun geloof, opvattingen en gebruiken, we hebben het hier over het afdwingen van veranderingen in de cultuur van de ene groep opdat die voldoet aan de regeltjes van de cultuur van de andere groep. Wat ons betreft heeft iedere godsdienstwaanzinnige het recht op zijn eigen waanzin, maar wij behouden ons het recht voor schijt te hebben aan zijn regeltjes. En wat hij daarvan vindt, is helemaal zijn probleem. Gekwetst zijn is een keuze, maar dat hadden we misschien al gezegd.

Bij de aankondiging van de opiniesite Jalta.nl schreven Annabel Nanninga (GeenStijl) en Joshua Livestro (De Dagelijkse Standaard) dat zij: ‘willen funderen en verdedigen wat we onder geen beding mogen weggeven: onze vrijheden en onze idealen.’

Een fijn plan, maar volslagen nutteloos. Daar gaat een webzijde niet over, daarvoor moet je bij de lokale machthebbers zijn.

Mooi, denk ik dan: ‘onze vrijheden.’

Dat denkt ze helemaal niet. Ze weet namelijk wie die mensen zijn en ze weet ook dat ze niet tot haar groep behoren. Als ze iets denkt, wat wij betwijfelen, denkt ze: “wiens vrijheden?” Dat het “wier vrijheden?” moet zijn, weet ze waarschijnlijk niet.

De vraag is welke en wiens vrijheid wordt bedoeld en welk ideaal nou eigenlijk wordt nagestreefd.

Ziet u wel: “wiens”.

Mij lijkt dat het om de keuzevrijheid van elk mens gaat, ook als je tot een minderheid behoort, zonder op je nek te worden gezeten door een staat, griezelige fanatici of schreeuwende meerderheden.

Bijna goed. Het zou moeten gaan om de vrijheid om, ook als je tot de meerderheid behoort, met rust gelaten te worden door de staat, griezelige fanatici en schreeuwende minderheden. Bijvoorbeeld de vrijheid om je kinderen alcohol te laten drinken als jij denkt dat ze eraan toe zijn, de vrijheid om je in de kroeg dood te roken, de vrijheid om naar een andere kroeg te gaan als je niet tegen een beetje rook kunt, de vrijheid om te beledigen dat het een aard heeft en wat niet al.

Dat is een liberaal en multicultureel ideaal, dat wat mij betreft ver weg en thuis mag worden verdedigd tegen totalitarisme en beklemmend monoculturalisme.

Femke’s idee deugt niet. Haar versie leidt ertoe dat de meerderheid zich moet laten terroriseren door minderheden met een grote bek. Onze versie leidt tot minder agressie en minder polarisatie: als je weet dat er toch niet naar je geluisterd wordt, ben je veel minder geneigd om te gaan lopen schreeuwen, per slot van rekening.

Als de patriottische correctheid eens wordt afgeschud, dan zou helder kunnen worden of dit is wat op de nieuwe opiniesite wordt bedoeld met vrijheid.

Dus nu zijn Nanninga en Livestro plotseling de vertegenwoordigers van de patriottisch correcten? Waar zijn GeenStijl en Rob Hoogland gebleven?

We zouden haast zeggen dat we Femke’s redeneringen niet helemaal kunnen volgen, maar we gaan een stap verder: wij zijn bang dat er van redeneringen helemaal geen sprake is. Ze zat met die deadline, heeft dat boek van Hughes uit haar kast getrokken, een paar dingen verkeerd vertaald en samengevat en toen snel een stukje in elkaar gepletterd, zo zal het gegaan zijn.

Misschien worden de opvattingen dan ook wat minder strijdig, en daardoor geloofwaardiger.

Zoals u gezien heeft, is de enige die niet geloofwaardig is, mevrouw Halsema zelf. En nu op naar nieuwe avonturen!

15-10-2014 17.57 | Door: Stommeling Jones | Categorie: Cultuur, Godsdienstwaanzin, Onderwijs, Personen, Rechten, Sex, Taal, Terrorisme, Voetbal, Wetenschap

Er zijn 2 reacties op “Femke Halsema komt er niet helemaal uit”

  1. Frontala Nakata says:

    Femke is mijn vriendin. Dankzij haar krijgen Has en ik extra veel geld van de publiek omroep!

  2. Rolleman says:

    Hoe gaat het trouwens met de kinderen van Halsema nu zij ze van die moslimschool heeft gehaald? Ik hoop dat zij die moeite niet voor niets heeft hoeven doen en dat de kinderen het nu wel weer leuk hebben!


Opinieleiders.nl © 1999 - 2021 Alle rechten voorbehouden
Contact   Valid XHTML 1.0 TransitionalValid CSS!KuijkStrip over de zinloosheid van webloggen, onder andere
WordPress 4.7.21 RSS-feed/RSS-feed reacties