Sheila Sitalsing roept Peter Breedveld’s toorn over zich af

Peter Breedveld is een schoolkrantredacteur van een jaar of vijftig die graag journalist had willen worden. Dat is allemaal heel sneu en het heeft ertoe geleid dat de stukjes die hij op zijn eigen webzijde plaatst niet heel erg vrolijk zijn en vooral een uiting zijn van zijn eigen persoonlijke worsteling met de wereld. Peter ‘ze moeten altijd mij hebben’ Breedveld denkt namelijk dat de wereld tegen hem is en hij kan zich niet voorstellen dat er ooit ergens iets gebeurt dat niet met hem te maken heeft.

Vandaag gaan we zijn stukje ‘Potloodventers‘ kloosrieden, dan ziet u wat wij bedoelen.

“En of het oorlog is, alleen niet met de islam, maar met de extremisten in onze eigen gelederen.“

Oei. Wij schrikken ons een hoedje. Het is oorlog. Wij houden niet van oorlog. Maar eerlijk gezegd hebben wij net nog een wandelingetje door de buurt gemaakt en afgezien van een paar vechtende katten was het toch allemaal vrij vredig, meenden wij te zien. Uit een paar huizen klonk geschreeuw en hier en daar het geluid van klappen, van de trap vallende mensen en brekend glas, niet noodzakelijkerwijs in die volgorde, maar dat was volgens ons het gebruikelijke huiselijke geweld in combinatie met een incidentele inbreker. Misschien woont Peter ‘ik kom nooit buiten. Buiten is eng’ Breedveld in een andere buurt dan wij. Een buurt waar het dus oorlog is.

“En kom bij mij niet aan met je oproepen tot solidariteit en eensgezindheid, want daar heb ik geen boodschap aan.“

Wie zou hem in oorlogstijd hebben lastiggevallen met oproepen tot solidariteit en eensgezindheid? Solidariteit met wie en eensgezindheid om wat te doen? Wij denken dat je in het heetst van de strijd minder aan solidariteit hebt dan aan een wapen, omdat anders de kans bestaat dat je weliswaar heel solidair bent, maar ook verliest. En eensgezindheid is ook heel mooi, dat alle neuzen dezelfde kant op staan, maar als je het niet goed doet gaan ze ook zonder eensgezindheid vanzelf dezelfde kant op staan, namelijk omhoog. Rowwen Hèze heeft daar nog eens een leuk liedje over gemaakt.

“Moet ik solidair zijn met Annabel Nanninga, die moslims hun grondrechten wil ontnemen en genuanceerde denkers tot de vijand verklaart?“

Moeten wij aannemen dat Annabel Nanninga tot de strijdende partijen behoort? Heeft het ontnemen van grondrechten aan moslims een functie binnen de gevechtshandelingen? Zijn genuanceerde denkers de tegenpartij? Hoeveel deelnemers kent deze oorlog eigenlijk? Als genuanceerde denkers de tegenpartij zijn, moet Peter ‘genuanceerd? Zegt me nix. Denken trouwens ook niet’ Breedveld vanzelf solidair zijn met Annabel Nanninga, c.q. hij moet overwegen of moslims hun grondrechten ontnemen een goed idee zou kunnen zijn. Als hij vindt dat Annabel Nanninga de vijand is, hebben we dus een oorlog met drie partijen, tenzij Peter ‘het is oorlog’ Breedveld het bij de constatering wil laten en niet gaat meevechten.

“Moet ik solidair zijn met het Nederlandse journaille, dat zijn podium voortdurend misbruikt om af te rekenen met zijn eigen demonen?“

Dat gaat hij natuurlijk nooit doen, want daarvoor zit de frustratie over het feit dat hij er niet bijhoort te diep en hun podium is het zijne niet.

“Met Trouw misschien, dat shariawijken en jihadbelts verzint om het land flink angst aan te jagen voor de moslim?“

Wij lezen de Trouw niet, maar wij hadden wel begrepen dat een inmiddels ontslagen journalist van die krant een shariawijk verzonnen had. Kennelijk zijn het er meer. Hoeveel shariawijken en jihadbelts zouden er volgens de Trouw inmiddels in Nederland zijn? Tientallen? Honderden? En waar? Amsterdam, Rotterdam en Zwingelspaan? En is het land nu bang genoeg, of zijn er meer shariawijken en jihadbelts nodig? Okkenbroek, Koedijk en Staphorst?

“Moet ik eensgezind optrekken met Carel Brendel en Elsevier, die samen hebben geprobeerd mijn leven te verwoesten omdat mijn vrouw een Marokkaanse moslim is?“

Hebben Carel Brendel en Elsevier dat gedaan? Wat ontzettend gemeen. Wij hebben daar nix van meegekregen, maar kunnen ons de naam Elsevier wel herinneren in verband met Peter ‘PVVjers moeten dood’ Breedveld, die getwiet had dat PVVjers doodgeschoten zouden moeten worden, waar ze bij Elsevier niet enthousiast over waren. Wij kunnen ons overigens niet voorstellen dat Carel Brendel of Elsevier het leven van een volslagen onbekende idioot zouden willen verwoesten omdat de idioot een Marokkaanse vrouw heeft. Dan zijn er toch wel interessantere levens om te verwoesten, en ook betere redenen, dacht u niet?

“Of met Frits van Exter, die ruimhartig een podium biedt aan de haatpropaganda van Elma Drayer tegen moslims en antiracisten, terwijl Hassnae Bouazza’s column over de onbelichte, vrolijke kant van de Arabische en islamitische wereld er als eerste uitvloog, toen hij aantrad als hoofdredacteur van Vrij Nederland?“

Mocht dit uw eerste kloosried zijn, dan zegt het voorgaande u niets, dus leggen wij het even uit, op het gevaar af dat u het al wist omdat dit niet uw eerste kloosried is: Elma Drayer heeft Peter ‘een antisemiet? Moi?’ Breedveld en zijn vrouw, Hassnae Bouazza, te kakken gezet als de antisemieten die zij zijn. Daar is Peter ‘de herinnering blijft’ Breedveld nog steeds ongelofelijk boos over en dat komt nooit meer goed. Wij wisten niet beter of Rinus Ferdinandusse was de hoofdredacteur van Vrij Nederland, maar kennelijk is die een paar weken geleden vervangen door Frits van Exter, die wij ons nog menen te herinneren uit ‘De avonden’ van Gerard Reve, maar laat ons niet afdwalen en wij lezen Vrij Nederland niet, daar komt het op neer. Wij kunnen ons wel voorstellen dat die column gewoon niet goed genoeg was, maar zeker weten doen wij dat niet. Wie weet zit er wel een heel gemeen zionistisch opzetje achter, doch dat zeggen we alleen maar omdat we ons per ongeluk heel even ingeleefd hadden in Peter ‘ik ben geen antisemiet, maar die rotjoden moeten Hassnae niet haar column afpakken’ Breedveld. Dat inleven moeten we niet te vaak doen, want daar word je niet vrolijk van.

“Dat dacht ik effe niet.“

Dan niet.

“Nu is het moment om het kaf van het koren te scheiden en een lijn te trekken.“

Voorzover wij weten, trekt Peter ‘de lijntrekker’ Breedveld al jaren de lijn, wat merkwaardigerwijze al die jaren gedoogd wordt door zijn werkgever, dus die lijn zal hij wel niet bedoelen. Peter ‘de generaal’ Breedveld gaat duidelijkheid scheppen in de oorlog die wij nog steeds niet onze kant op hebben horen komen. Zo moet het in de Tachtigjarige oorlog ook gegaan zijn: de oorlogvoerende partijen voerden oorlog en de boer, hij ploegde voort. Die boer werkte dan wel langzaam, want die was al met ploegen begonnen voordat er drie kruisen op Golgotha stonden, doch dit terzijde.

“Ik sta hier, aan de goede kant, zij staan daar, aan de kant van de haters en de vrijheidvanmeningsuitingkapotmakers.“

Wat moet het fijn zijn om zo’n eenvoudig wereldbeeld te hebben en zo zeker van je zaak te zijn.

“Wie zijn potloodje omhoog houdt voor de cartoonisten van Charlie Hebdo terwijl hij actief heeft meegedaan aan het uitsluiten en besmeuren van dissidenten hier in Nederland, is geen Charlie maar een ordinaire potloodventer.“

Dissidenten? In Nederland? Het zou natuurlijk kunnen, dus daar gaan we even over nadenken. Wat is een dissident? Laat ons aannemen dat een dissident iemand is die het niet eens is met de staatspolitiek of de officiële godsdienstige richtlijnen. Dat betekent dat het overgrote deel van de Nederlandse bevolking op dit moment dissident zou zijn. Ook dat zou kunnen, maar dan zouden er ook mensen moeten zijn die zich bezighouden met het “uitsluiten en besmeuren” van het overgrote deel van de Nederlandse bevolking. Mutatis mutandis wil ons wat dat betreft zo gauw geen andere naam te binnen schieten dan die van Peter ‘de bevolking deugt niet’ Breedveld en dat zal hij wel niet bedoelen. En hij mag dan een ordinaire potloodventer zijn, zijn potloodje houdt hij niet omhoog voor de cartoonisten van Charlie Hebdo.

“Een perverse exhibitionist, een schaamteloze hypocriet.“

Peter ‘je kunt de gereformeerdheid niet uit de potloodventer halen’ Breedveld heeft het recht om anderen hypocriet te noemen verspeeld toen hij zich tegenstander van de vrije meningsuiting verklaarde. Dat weerhoudt hem echter niet.

“Inderdaad, ik ben een wij/zij-denker, maar maakt u zichzelf maar niet wijs dat u er niet een bent.“

Wij zijn vooral een wijzijnblijdatwePeterBreedveldnietzijn-denker.

“Ik heb de afgelopen dagen met walging toegezien hoe de strijd voor de vrije meningsuiting werd geclaimd door de types die zichzelf hartstochtelijk hebben toegelegd op het beknotten van de vrijheid van anderen.“

Peter ‘de walgvogel’ Breedveld beziet altijd alles met walging, behalve, merkwaardigerwijze, zijn vrouw, dus hier zijn wij niet heel erg van onder de indruk, wat ook weer niet al te veel zegt, omdat wij waar het Peter ‘dombo’ Breedveld betreft alleen onder de indruk zijn van de gigantische plaat voor zijn harses.

“Nausicaa Marbe die een toespraak over het vrije woord houdt op de Charlie Hebdo-betoging op de Dam is een gotspe.“

Nausicaa Marbe heeft er kennelijk in haar eentje voor gezorgd dat de vrijheid van meningsuiting in Nederland is afgeschaft en dat wie iets verkeerds zegt meteen wordt afgeschoten, anders weten wij het ook niet.

“Toen iemand op Frontaal Naakt iets kritisch schreef over een column van haar, was daarmee niet alleen onze vriendschap ten einde, maar ik was ook mijn baantje bij Vrij Nederland kwijt en Marbe trok vervolgens op met de extreemrechtse racist Laurence Blik, Elma Drayer en Esther Voet om Hassnae en mij opgevoerd te krijgen in de antisemitismemonitor van het CIDI.“

Wacht even: hier komt uit Peter Breedveld’s geestelijke beerput zomaar een stukje informatie naar boven borrelen: hij denkt dat hij een baantje bij Vrij Nederland gehad heeft. Als hij dat inderdaad gehad heeft, maakt dat wel duidelijk waarom hij zo gefrustreerd is: normale mensen beginnen op jeugdige leeftijd bij de schoolkrant, wat ze nog een keertje memoreren in de toespraak die ze houden bij hun afscheid als hoofdredacteur van pakweg Vrij Nederland. Peter ‘de verkeerde kant op’ Breedveld heeft het voorlopig andersom gedaan en zijn baantje bij de schoolkrant staat nog op de tocht ook.

Het is natuurlijk de vraag waarom hij ruzie gekregen heeft met mevrouw Marbe, maar het zou ons niet verbazen als ook zij hem een blauwtje heeft laten lopen, net als Laurence Blik. Daar kan Peter Breedveld niet tegen. Of ruzie hebben met Peter ‘zo is het niet gegaan’ Breedveld genoeg is om iemand te kwalificeren als vijand van het vrije woord, betwijfelen wij.

“Mark Rutte liet bij zijn aantreden als premier onmiddellijk de Vrijdenkersruimte sluiten die hij zelf had geopend onder het uitspreken van het verwijt dat door het CDA “de vrijheid van meningsuiting wordt geofferd op het altaar van de normen en waarden”.”“

Wij hebben geen idee wat de Vrijdenkersruimte is, was of had moeten wezen, maar wij weten wel dat het sluiten van een zaaltje in het gebouw van de Tweede Kamer, als dat het is, niets met het vrije woord te maken heeft.

“Ook Rutte sprak op die betoging, waar trouwens een man met geweld door de potloodventers werd overmeesterd omdat hij een fucking liedje zong, lees ik bij Bas Paternotte, die erg voor de vrijheid is maar wel pleit voor een Nederlandse Guantanamo Bay en die opriep om aangifte te doen tegen de website Krapuul vanwege een hem onwelgevallige mening, en die een smeurcampagne voerde tegen een blogger vanwege een hem onwelgevallige mening.“

Peter ‘fucking’ Breedveld gebruikt hier het woord fucking om te laten zien dat hij echt boos is en omdat hij niet in staat is dat op een andere manier duidelijk te maken, wat heel jammer voor hem is, daar het iets zegt over zijn talent als schrijver. Peter ‘Bas is slecht’ Breedveld mag Bas Paternotte niet en wil vriendjes zijn met Krapuul.

“Ik kan alinea’s en alinea’s en alinea’s doorgaan met het noemen van types die hun gore hypocriete bek moeten houden over de vrije meningsuiting omdat ze zelf de grootste vijanden van die vrijheid zijn, bijvoorbeeld door de Arondeuslezing te slopen.“

Neen, knul, zo werkt dat niet. Ten eerste ga jij daar niet over en ten tweede weten wij, zoals wij eerder al gememoreerd hebben, dat jij jezelf expliciet tegen de vrijheid van meningsuiting verklaard hebt en er in het geval van Imran Firasat de doodstraf op zou willen zetten.

“Het gros van de Je Suis Charlie-zeggers zijn types die mensen met een andere mening het licht in de ogen nog niet gunnen.“

De schrijver bedoelt te zeggen dat hij denkt dat “de Je Suis Charlie-zeggers” er een andere mening op na durven te houden dan hij.

“Wilders is een Charlie?“

Een Geert toch?

“Die probeert iedereen ontslagen te krijgen die kritiek op hem heeft!“

Wij krijgen de indruk dat Peter Breedveld niet beseft dat Geert Wilders niets te zeggen heeft en niet over de vrijheid van meningsuiting gaat.

“En GeenStijl propageert boekverbrandingen.“

Wij krijgen de indruk dat Peter Breedveld niet beseft dat GeenStijl niets te zeggen heeft en niet over de vrijheid van meningsuiting gaat.

“Jawel, boekverbrandingen.“

Dat hadden we begrepen.

“Voor de vrije meningsuiting.“

Het is toch wat.

“Maar het meest was ik geschokt door de recentste column van mijn favoriete Nederlandse columnist Sheila Sitalsing.“

Wij hebben nog nooit een column van Sheila Sitalsing gelezen en als hij de favoriete Nederlandse columnist van Peter Breedveld is, hebben wij er niet veel behoefte aan ook.

“Die beweert dat het vrije woord in Nederland uitstekend wordt beschermd.“

Daarin zou meneer Sitalsing zich kunnen vergissen. En nu zeggen we het maar eerlijk: wij weten best dat het hier een vrouw betreft, dus verder zeggen we gewoon zij. Maar we konden het even niet laten.

“‘Hier kan alles’, aldus Sitalsing. ‘Kijk maar: Allah is een lul, God is een lul en alle profeten zijn vals.“

Wij durven te wedden dat zij niet getroffen is door de toornige bliksem van het een of andere in de goddelijke wiek geschoten opperwezen, dus dat kon.

“Geen kunst aan.’“

Net zo gemakkelijk.

“Dat je in Nederland niet in de problemen komt door ‘Allah is een lul’ te roepen, wist ik allang.“

Nou, wat zeur je dan?

“Sterker nog, je hebt grotere kans op narigheid als je het niet doet.“

O jee. Allah is een lul. Wij willen geen narigheid. Wij kunnen ons echter niet voorstellen dat Peter ‘Allah is lief en de lul van Allah is ook lief’ Breedveld gelijk heeft. Er gaan dagen voorbij dat wij Allah geen lul noemen en wij hebben nog steeds geen politie of islamitische terroristen met machinegeweren aan de deur gehad, dus misschien valt het met die narigheid wel enorm mee.

“Alweer vergeten dat Theo Maassen ter verantwoording werd geroepen door Pauw & Witteman omdat hij geen harde grappen over de islam had gemaakt?“

Dat waren wij niet vergeten, dat hebben wij nooit geweten. Wij kijken nooit naar de staatsomroep, behalve soms naar ‘Ik vertrek’, maar als het ernaar uitziet dat het niet in ellende gaat eindigen, zappen we weg. Wij menen ons te herinneren dat Pauw & Witteman geen functie in de Nederlandse rechtsorde hebben, dus gaan zij niet over de vraag wie wat mag zeggen. Wij menen ons ook te herinneren dat Peter Breedveld en Hassnae Bouazza iets tegen Pauw & Witteman hebben omdat die Peter Breedveld en Hassnae Bouazza niet vaak genoeg uitnodigen.

“(Eergisteren moest zelfs The New York Times zich een schuimbekkende Kustaw Bessems van het lijf zien te houden omdat ze de Charlie Hebdo-cartoons niet wil publiceren.)“

Als je op je donder krijgt omdat je iets niet wilt publiceren lijkt ons dat niet hetzelfde als wanneer je op je donder krijgt omdat je iets wel wilt publiceren. Kustaw Bessems gaat trouwens niet over de vrijheid van meningsuiting.

“En dat Maassen door – daar is ze weer, de heldin van de vrije meningsuiting – Nausicaa Marbe in staat van beschuldiging werd gesteld omdat hij een grap over Wilders had gemaakt?“

In staat van beschuldiging gesteld? Dat zal wel weer overdreven zijn. Het zal wel meer een geval zijn geweest van een columniste die een cabaretier dacht te kunnen vertellen hoe die zijn werk moest doen.

“Dát had Sitalsing moeten doen, ‘Wilders is een lul’ schrijven.“

Moet dat? Wilders is een lul. En nu?

“Of eigenlijk liever niet want ik heb haar zeer lief en ze zou dan zeker bedreigd worden, zoals de ervaringen met bijvoorbeeld Herman van Veen en Peter R. de Vries leren.“

Herman van Veen is een lul. Peter R. de Vries is een lul. Oh, wacht, hij bedoelde natuurlijk dat die bedreigd waren. Dat hij dan wel even wat duidelijker mogen zeggen. Wat een lul, die Peter Breedveld.

“Ook ikzelf ben nooit, never ever bedreigd door moslims toen ik in de beginjaren van Frontaal Naakt harde moslimnoten kraakte en de cartoons van Gregorius Nekschot publiceerde, wat NIEMAND van de Je Suis Charlie-zeggers (zelfs Dominique Weesie niet) toen aandurfde (drie keer raden bij wie de mensen van Volkskrant-bijlage Vonk van de week als eerste aanklopten omdat ze in contact wilden komen met Nekschot? Precies, moi.“

Wisten de mensen van die Volkskrantbijlage niet dat Peter ‘de draaimolen’ Breedveld na zijn Grote Draai Gregorius Nekschot een hele nare trap na gegeven heeft? Afgezien daarvan kunnen wij ons levendig voorstellen dat men de tekeningen van Gregorius Nekschot niet wilde publiceren, want ze waren gewoon slecht. Dat zeggen wij nu en dat hebben we eerder gezegd:

“Daar staat tegenover dat de cartoons en teksten van Gregorius Nekschot over het algemeen niet grappig of goed zijn en dat Gregorius Nekschot een hoop gratis publiciteit heeft overgehouden aan deze hele flauwekul, dus zo gek veel schade heeft hij misschien niet eens geleden.“

Het gaat Peter ‘de lul’ Breedveld niet om Gregorius Nekschot, maar om te laten zien hoe geweldig hij is: de redactie van een Volkskrantbijlage heeft hem iets gevraagd. Sneuerleiwijze maakt hij duidelijk dat hij tegen echte redacties opkijkt. Net dat knulletje van die McDonald’s reclame: “ze zei meneer tegen me”. Voor vol aangezien denken te worden en daar blij verrast door zijn, met het verschil dat Peter ‘stuk chagrijn’ Breedveld nooit blij is. Verder met zijn stukje:

“Vieze, verwerpelijke, aanstootgevende, grove taal bezigende, onfatsoenlijke Peter Breedveld is de eerste bij wie je aanklopt als je heel opportunistisch opeens de cartoonist nodig hebt waar je toen met een grote boog omheen liep).“

Waarschijnlijk heeft de desbetreffende stagiaire de naam Peter Breedveld gevonden in een al jaren ongebruikte Rolodex die per ongeluk nog niet naar het stort was gebracht en heeft ze gewoon de volgende gebeld toen Peter Breedveld had toegegeven dat hij al jaren geen contact meer met Gregorius Nekschot had gehad.

“Maar nee, bedreigd ben ik vanwege de blasfemische cartoons van Nekschot nooit.“

Als je niet beter wist, zou je denken dat hij dat een slechte zaak vond.

“De bedreigingen kwamen pas toen ik Wilders begon te bekritiseren.“

Dat kan. Met vrijheid van meningsuiting heeft het alleen nix te maken. Intussen schiet ons plotseling iets te binnen, wat we eventjes vergeten waren en waar Peter Breedveld ons best eens aan had mogen helpen herinneren, al was het maar omdat het zijn idee was: het is oorlog. Niet dat wij er inmiddels iets van gemerkt hebben, maar toch.

“En dan kun je nog redelijk leren leven met mails waarin staat dat jij en je moslimhoer als eerste tegen de muur gaan op Bijltjesdag, al wennen bedreigingen dat je kinderen een kogel door hun kop krijgen, eigenlijk nooit.“

Dat zal best, maar met vrijheid van meningsuiting heeft het vrij weinig te maken.

“Door een hel ben ik gegaan, meerdere keren zelfs, toen de gevestigde media, in navolging van moslimjager Carel Brendel, hun pijlen op me begonnen te richten.“

Daar heeft hij het al meer dan eens over gehad en hij heeft ons zelfs een paar keer lekker gemaakt met de mededeling dat hij zelfmoord overwoog, maar daar is kennelijk steeds iets tussengekomen. Zijn persoonlijke hel heeft echter met de vrijheid van meningsuiting verrotte weinig te maken.

“Nogmaals: dezelfde media die nu met hun potlood omhoog lopen te demonstreren hoe verpletterend in orde ze zijn, en die selfies publiceren van hun schijnheilige bakkes.“

Kent u het begrip pars pro toto? Peter ‘ik ken geen Grieks’ Breedveld gebruikt liever het totum pro parte.

“Beschuldigingen van antisemitisme, van identiteitsroof, van oproepen tot massamoord.“

Hij is een antisemiet, de aanwijzingen dat hij achter een Twitteraccount onder andermans naam zat, zijn vrij sterk en hij heeft zich positief uitgelaten over jihadstrijders, want “die doen tenminste iets”, volgens hem. Naar maar waar.

“Zo heftig, zo intens dat ik niet meer wist waar ik het zoeken moest.“

Deze riedel hebben we al heel vaak gehoord, maar we geloven er nog steeds geen barst van.

“Dat ik wilde ophouden met bestaan, dat ik me verbeeldde dat Pritt en Brendel in mijn huiskamer zaten en ik mijn slaapkamer niet meer uitdurfde.“

Na een weekendje Japan was het over, dus het viel allemaal best mee.

“‘Maar je publiceert toch nog steeds?’ aldus een opgewekte Sitalsing tegen mij op Twitter.“

Daar had ze gelijk in.

“Volgens haar is er pas iets aan de hand als je een zak over je hoofd heen krijgt getrokken en met een knuppel wordt bewerkt.“

Volgens ons kan het tijdstip waarop er pas iets aan de hand is ook wel een beetje naar voren gehaald worden. Wij denken echter dat zij dat niet zo gezegd heeft en dat zij misschien geprobeerd heeft hem te vertellen dat hij zich niet moest aanstellen.

“Dat tekent de houding in Nederland, waar iedereen zichzelf vreselijk beschaafd vindt omdat-ie geen onwelvoeglijke taal bezigt en geen fysiek geweld gebruikt.“

Hij zou wat minder moeten generaliseren. Wij gebruiken bijvoorbeeld graag onwelvoeglijke taal en gaan noodzakelijk fysiek geweld ook nooit uit de weg, maar durven met droge ogen te beweren dat wij meer beschaving in onze pink hebben dan Peter Breedveld in zijn hele lijf.

“Zolang je je aan die twee verboden houdt, kom je overal mee weg.“

Wij denken niet dat hij het heeft uitgeprobeerd en de zakkenroller die beleefd “sorry” zei toen Stommeling Jones hem betrapte, weet inmiddels wel beter. Stommeling Jones hield zich toen trouwens aan geen van genoemde geboden, maar dat had u ook vast niet verwacht.

“Dan mag je mensen besmeuren, ze psychisch helemaal verwoesten, hun leven ontmantelen, zorgen dat ze ontslagen worden, hun opdrachtgevers kwijtraken, verstoten worden.“

Als je last hebt van dat soort verschijnselen, heb je een probleem, maar met de vrijheid van meningsuiting heeft het allemaal nix te maken.

“Volgens Sitalsing is dat gewoon ‘pesten’ en kun je altijd naar de rechter.“

Daar heeft Sitalsing verdorie al weer gelijk. Hoe kan een columniste die zo vaak rake dingen zegt in vredesnaam de favoriete columniste van Peter Breedveld zijn?

“En die opgewekte, ietwat militante naïviteit vind ik bloedstollender en ijzingwekkender dan een miljoen Pegida-aanhangers bij elkaar.“

Dus, concluderend: het is oorlog, Peter Breedveld houd zijn potloodje niet omhoog en Sheila Sitalsing heeft mensen op het idee gebracht Peter Breedveld een zak over zijn hoofd te trekken en met een knuppel te bewerken. Dan moet hij feitelijk niet eens zeuren, want zijn jihadvriendjes stoppen alleen het hoofd in de zak, nadat ze het hebben afgehakt, zodat ze niet met knuppels hoeven te gaan lopen zwaaien, want dat staat zo onbeschaafd.

11-01-2015 20.39 | Door: Cpt. Iglo | Categorie: Arabische wereld, Godsdienstwaanzin, Personen, Rechten, Taal, Webzijden